zmieścić — dk VIa, zmieszczę, zmieścićcisz, zmieść, zmieścićcił «zapewnić, dać czemuś dosyć miejsca; pomieścić coś w czymś lub gdzieś, zawrzeć, objąć» Zmieścić wszystkie rzeczy w jednej walizce. Sala zmieściła kilkaset osób. zmieścić się «zająć jakieś… … Słownik języka polskiego
pomieścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znaleźć dla siebie wystarczającą ilość miejsca, zmieścić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pasażerowie nie mogli pomieścić się w samochodzie. Jak to się tu wszystko pomieści? {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mieścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zajmować jakąś przestrzeń, pomieszczenie, miejsce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sala wykładowa mieści się na piętrze. Sekretariat mieści się w pokoju obok gabinetu szefa. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pomieścić — dk VIa, pomieścićmieszczę, pomieścićcisz, pomieścićmieść, pomieścićcił, pomieścićmieszczony rzad. pomieszczać ndk I, pomieścićam, pomieścićasz, pomieścićają, pomieścićaj, pomieścićał, pomieścićany 1. zwykle dk «zapewnić dostateczną lub określoną… … Słownik języka polskiego
wejść — dk, wejdę, wejdziesz, wejdź, wszedł, weszła, weszli, wszedłszy wchodzić ndk VIa, wejśćdzę, wejśćdzisz, wchodź, wejśćdził 1. «idąc, posuwając się naprzód, dostać się dokądś, do wnętrza czegoś, znaleźć się gdzieś, przekroczyć jakieś granice,… … Słownik języka polskiego
wleźć — dk XI, wlezę, wleziesz, wleź, wlazł, wlazła, wleźli, wlazłszy włazić ndk VIa, włażę, wleźćzisz, właź, wleźćził 1. pot. «leząc, wolno idąc wejść gdzieś, pod coś, do środka czegoś» Wleźć do wanny. Wleźć do rowu. Wleźć do ogrodu przez dziurę w… … Słownik języka polskiego
łopata — ż IV, CMs. łopataacie; lm D. łopataat 1. «ręczne narzędzie składające się z szerokiego, najczęściej prostokątnego kawałka grubej blachy osadzonej na drewnianym trzonku; służy do kopania, uprawy ziemi, przerzucania materiałów sypkich itp.; rydel,… … Słownik języka polskiego
łopatka — ż III, CMs. łopatkatce; lm D. łopatkatek 1. «mała łopata, najczęściej zabawka dziecinna; także: rodzaj szufelki lub niewielkiej łyżeczki w kształcie łopaty; ilość materiału mogąca zmieścić się na łopatce» Dziecko bawiło się łopatką i wiaderkiem.… … Słownik języka polskiego
bramka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. bramkamce; lm D. bramkamek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część ogrodzenia, ruchoma, umocowana na jednym słupku, zwykle służąca jako przejście dla ludzi; furtka : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kratka — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. kratkatce; lm D. kratkatek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mała krata (konstrukcja ze skrzyżowanych prętów) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kratka w kominie. Kratki pod pnącza. Kratka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień